Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
αυτή η ιδιαίτερη ομοιότητα ανάμεσα στο αλληγορικό σπήλαιο του Πλάτωνα και την κινηματογραφική αίθουσα: οι φυλακισμένοι/θεατές κάθονται με την πλάτη γυρισμένη προς το φως που μπαίνει από το άνοιγμα της σπηλιάς/το φως του προτζέκτορα και βλέπουν όχι την ίδια την ζωή, αλλά την τρεμάμενη σκιά της, όπως αποτυπώνεται στο τοίχωμα της σπηλιάς/στην οθόνη....
μου αρέσει πολύ η θολούρα των σλάιντς...σαν να βλέπεις τις σκηνές με προτζέκτορα!απίστευτες εικόνες από αγαπημένες ταινίες...και όλοι τόσο όμορφοι...μα τόσο όμορφοι!!!υπάρχουν, βέβαια, και άλλα σχέδια στα σκαριά ...μην το ξεχνάς
ΑπάντησηΔιαγραφή