Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
αυτή η ιδιαίτερη ομοιότητα ανάμεσα στο αλληγορικό σπήλαιο του Πλάτωνα και την κινηματογραφική αίθουσα: οι φυλακισμένοι/θεατές κάθονται με την πλάτη γυρισμένη προς το φως που μπαίνει από το άνοιγμα της σπηλιάς/το φως του προτζέκτορα και βλέπουν όχι την ίδια την ζωή, αλλά την τρεμάμενη σκιά της, όπως αποτυπώνεται στο τοίχωμα της σπηλιάς/στην οθόνη....
ξέρεις κάτι;;;;μου αρέσεις γιατί έχεις εμμονές, με σκηνές, με ταινίες, με ηθοποιούς.. αναγκαίο, βεβαίως, στοιχείο για να είναι το μπλογκάκι σου σούπερ!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή