Τρίτη, Ιουλίου 28, 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
αυτή η ιδιαίτερη ομοιότητα ανάμεσα στο αλληγορικό σπήλαιο του Πλάτωνα και την κινηματογραφική αίθουσα: οι φυλακισμένοι/θεατές κάθονται με την πλάτη γυρισμένη προς το φως που μπαίνει από το άνοιγμα της σπηλιάς/το φως του προτζέκτορα και βλέπουν όχι την ίδια την ζωή, αλλά την τρεμάμενη σκιά της, όπως αποτυπώνεται στο τοίχωμα της σπηλιάς/στην οθόνη....
την ταινία αυτή την έμαθα από σένα, δεν γινόταν να μη με πείσει ο ενθουσιασμός σου και να τη δω.. εξαιρετική. κάτι άσχετο. παραγγελιές δέχεσαι;;;ασκήσεις;;;αινίγματα;;;τύπου, σε ποια ταινίά, ποιος, πότε είπε αυτό, έκανε εκείνο...
ΑπάντησηΔιαγραφήαμέ, να βάλουμε και ειδική στήλη!!
ΑπάντησηΔιαγραφή