κυνόδοντας

Eyes wide shut.......

Why cinema now???????

Πεντηκοστό Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 13-22 Νοεμβρίου

Απρίλιος 2004

Τι θα φέρεις επιστρέφοντας; θάλασσα; και ήλιο; και αγάπη;

Μόνος στην κουπαστή αργά το βράδυ, να ατενίζεις το σκοτεινό πέλαγο και να σκέφτεσαι. Πήρες άλλωστε πολλές εικόνες μαζί σου φεύγοντας, να 'χεις να τις στήνεις μπροστά σου και να ταξιδεύεις, με την ζακέτα κουμπωμένη ως το λαιμό, να μην κρυώνεις και τα μάτια μονίμως υγραμμένα, από την αλμύρα, τον αέρα, τα συναισθήματα, που δεν ξέρουν πότε να κρυφτούν και πότε να ξεπηδήσουν.

Θέλω να σε πάρω τηλέφωνο, να σε ακούσω, σ' αυτό το βιαστικό αεράκι που μπαίνει από το μισάνοιχτο παράθυρό μου, και με γυρίζει πέρσι, αρχές Μαίου, σ' ένα τραπεζάκι κόκκινο, δίπλα σ' ένα άλλο μισάνοιχτο παράθυρο, μ' ένα ίδιο αεράκι να με ψαχουλέυει, και τα μάτια σου απέναντι μου και την φωνή σου να με κατακλύζει από παντού : αλήθεια πότε ακριβώς χτίστηκε η Βενετία και για ποιο λόγο μέσα στην θάλασσα;

Σαν σήμερα....

Σαν σήμερα στις 21 Οκωβρίου 1969 στην Φλώριδα των Η.Π.Α. άφησε την τελευταία του πνοή ο Τζακ Κέρουακ, συγγραφέας του Δρόμου και ιδρυτής της μπητ λογοτεχνίας (η μπητ γενιά, νοούμενη τόσο ως "εξαντλημένη-beaten up" όσο και ως ζώσα σε φρενήρεις ρυθμούς, βρήκε το δρόμο για να εκφραστεί μέσα από την σκέψη και την πένα του Κέρουακ).

και οι ιπποπόταμοι έβραζαν στην γούρνα τους

Ο δρόμος : "οι μόνοι άνθρωποι που υπάρχουν για μένα είναι οι τρελοί, αυτοί που τρελαίνονται να ζήσουν, τρελαίνονται να μιλήσουν, τρελαίνονται να σωθούν, που ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: "Αααα!!!! με θαυμασμό!"

"real loss is only possible when you love something more than you love yourself" : good Will Hunting

"the family is the antithesis of the self. The family is the void from which you came, and also the place to which you return when you die" : the ice storm

"what is more obscene? sex or war?" : the people vs Larry Flint

"we do not need bells in our church to worship god" : breaking the waves

"you filthy little rascal, when are you going to grow up?" : kolya

"this kind of certainity comes but once in a lifetime" : the bridges of Madison county

Nine (coming)

Σαν σήμερα...

Σαν σήμερα στις 18 Οκτωβρίου 1996 προβλήθηκε για πρώτη φορά σε κινηματρογραφική αίθουσα η ταινία " Sleepers". Ο Μπάρι Λέβινσον μάζεψε τέσερις νέους ηθοποιούς, τον Μπραντ Πιτ, τον Τζέισον Πάτρικ , τον Μπίλι Κρούντοπ και τον Στήβεν Μπόλντγουιν και τρεις "παλιούς", τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο, τον Ντάστιν Χόφμαν και τον Κέβιν Μπέικον και έφτιαξε μια ταινία γροθιά στο στομάχι, ανεπαρκή ωστόσο, που κινείται σε δύο άξονες : την παιδική εγκληματικότητα, την παιδική βία και κακοποίηση αφενός και την και την ενήλικη εκδίκηση αφετέρου.

(πηγή έμπνευσης το βιβλίο του Δημήτρη Κολιοδήμου cineλογιο)

Ταινιοθήκη επιτέλους!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Αντρέ Λαγκλουά. Αναφορά στην γαλλική ταινιοθήκη χωρίς αναφορά στον Αντρέ Λαγκολουά δεν γίνεται. Αναφορά σε οποιαδήποτε ταινιοθήκη χωρίς αναφορά στην γαλλική τανιοθήκη και πάλι δεν γίνεται. Επομένως, υποχρεωτική επιστροφή στον Αντρέ Λαγκλουά, διευθυντή της γαλλικής ταινιοθήκης, ο οποίος την παρέλαβε σε κατάσταση αραχνιασμένης αποθήκης και την μετέτρεψε σε ζωντανό οργανισμό διατήρησης και προστασίας σπάνιων ταινιών (μοναδικές κόπιες που διεσώθησαν χάρη στην δική του φροντίδα), συνάντησης και ζύμωσης των ταινιόφιλων, προβολής ταινιών κάθε είδους με ξεκάθαρη αδυναμία, φαντάζομαι κυρίως λόγω ιστορικής συγκυρίας, στους σκηνοθέτες του νέου κύματος. Η απόλυση του Αντρέ Λαγκλουά από την θέση του διευθυντή είχε τεράστιο αντίκτυπο στον καλλιτεχνικό κόσμο του Παρισιού, ο οποίος αντέδρασε ακαριαία με αποκλεισμό της ταινιοθήκης και πορείες διαμαρτυρίας ενάντια στο αυταρχικό και άκρως συντηρητικό καθεστώς Ντε Γκολ. Οι γάλλοι κινηματογραφόφιλοι δικαιούνται να καυχιούνται, ότι το πιο αυθόρμητο και ριζοσπαστικό αντικαθεστωτικό κίνημα του εικοστού αιώνα ξεκίνησε μπροστά στην πόρτα της γαλλικής ταινιοθήκης.

(συνεχίζεται......)

Tim Burton slide

Οι κυνηγοί

....τούτη η κυριολεκτικά εφιαλτική ταινία, που θα μπορούσε να την χαρακτηρίσει κανείς σαν "ιστορικό -πολιτικό ποιητικό γκρανγκινιόλ", λειτουργεί σαν γροθιά στα τρυφερά μαλακά των των νικητών του εμφυλίου πολέμου. Και σαν καθαρτικό για τους πάσχοντες από χρόνια ιστορική δυσκοιλιότητα, προκληθείσα από την υπερκατανάλωση της τυλιγμένης στα δολάρια του σχεδίου Μάρσαλ "ατομικής ελευθερίας", που πρέπει να μεταφραστεί στη γλώσσα της απλής λογικής σαν "δυνατότητα του κλέπτειν νομοτύπως".

Το σενάριο της ταινίας δομείται στη βάση ενός εφιαλτικού "ιστορικού λάθους" : το 1977, μια ομάδα κυνηγών βρίσκει στο χιόνι το "φρέσκο" πτώμα ενός αντάρτη του Εμφυλίου πολέμου, που καλώς εχόντων των πραγμάτων και χωρίς την επικουρία της "ποιητική αδείας" θα έπρεπε να έχει σκοτωθεί όχι αργότερα από το 1949. Κουβαλάν τούτο το φάντασμα της ιστορίας στο απόμερο ξενοδοχείο, όπου βρίσκονται και οι γυναίκες τους και εκεί αρχίζει η σατανική λειτουργία της έκρηξης της ιστορικής μνήμης, με εκρηκτικές δόσεις, σωστά μοιρασμένες σ' όλο το μήκςο της ταινίας.

Λοιπόν τούτο το σαιξπηρικό φάντασμα της ιστορίας κάνει την εκδικήτρα του εμφάνιση στην πιο ακατάλληλη για την αστική ευτυχία στιμγή : όταν ετοιμάζονται να ξορκίσουν με ευχές τον καινούριο χρόνο 1977, που δεν είναι παρά ο μαθηματικός πολλαπλασιασμός του παλιού. Δηλαδή, μια ατέρμονη συσσώρευση στιγμών, από την οποία λείπει η ειδοποιός ιστορική διαφορά, που θα έδινε νόημα στην μετάλλαξη και θα μετέτρεπε το μαθηματικό σε ιστορικό χρόνο.

Με το φάντασμα της ιστορίας (το πτώμα του αντάρτη) κρυμμένο στο παρασκήνιο της ιστορίας, η γιορτή για τους συνενόχους του ιστορικού εγκλήματος θα τελεστεί μεν, αλλά θα μετατραπεί σε μακάβριο χορό, όπου τώρα τα κατεξοχήν φαντάσματα είναι οι πρώην πανευδαίμονες αστοί, οι από θέση, μα όχι και από πεποίθηση, κυνηγοί των "θηρίων της ιστορίας". Οι οποίοι στο τέλος, όπως όλοι οι κυνηγοί, ακόμη και οι "κυνηγοί κεφαλών", βάζουν τους εαυτούς τους να ποζάρουν καταπτοημένοι στην εξέδρα της ιστορίας για την παραδοσιακή αναμνηστική φωτογραφία (στο φιλμ παίρνει την μορφή ενός ταμπλό βιβάν), την οποία σίγουρα δεν θα βάλουν στο σαλόνι τα παιδιά των παιδιών τους.

Δεν υπάρχει στο φιλμ παρά ένας και μοναδικός τρόπος λειτουργίας των επιμέρους συμβόλων, πράγμα που σημαίνει πως το επιμύθιο της ιστορικής μυθικής αλληγορίας είναι αδύνατο να είναι άλλο απ' αυτό που θέλει ο δημιουργός : όσο λειτουργεί ο θρύλος του Βελουχιώτη (η ενδυματολογική αναφορά σ' αυτόν είναι σαφής), οι αριστεροί θα ασκούν άθελά τους ένα είδος ιστορικής τρομοκρατίας στους δεξιούς, αφού θα ήταν αδύνατο να "εκτελεστεί" ο πάντα ζωντανός θρύλος. Όπως γίνεται στην καταπληκτική σκηνή της πραγματικής εκτέλεσης προς την αρχή της ταινίας, την φευγαλέα κοιταγμένη με κυκλικό πανοραμίκ μέσα από το παράθυρο του προς αγοράν (από τον νταβατζή θαυμάσιο Βαγγέλη Καζάν, που όντας λούπμεν, είναι και ο κατεξοχήν προαγωγός και βιαστής της ιστορίας) ξενοδοχείου.......

αποσπάσματα από το βιβλίο του Βασίλη Ραφαηλίδη "ταξίδι στο μύθο δια της ιστορίας και στην ιστορία δια του μύθου" (εκδόσεις Αιγόκερως)

Σαν σήμερα

Ο Φράνσις Φορντ Κόπολα ανέλαβε να γράψει το σενάριο και ο Τζακ Κλέιτον να μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη τον "Υπέροχο Γκάτσμπυ" του Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ, ο οποίος θεωρείται κύριος εκπρόσωπος της χαμένης γενιάς των αμερικανών λογοτεχνών και του οποίου το πρόσωπο αποτυπώθηκε σε γραμματόσημο των Η.Π.Α., σαν σήμερα στις 27 Σεπτεμβρίου 1996....

πηγή έμπνευσης το cineλογιο του Δημήτρη Κολιοδήμου

"telephone from god" : dead poets society
"i expect from you to extend me some fucking courtesy" : a few good men
"hate is baggage...the mystic chords of memory will sound again touched, and surely they will be by the best angels of our memory" : american history x
"no planes, no trains, no fucking doors......we 'll go right out of the window" : arisona dream
"heroine usually makes you constipated, i'm no longer constipated..." : trainspotting

Λοιπόν λυπάμαι, αλλά δεν ξέρω που πάμε, αν θέλείς έλα, είσαι μεγάλη κοπέλα....

You make the moove....it's your moove

Inglourious Basterds

Γιατί inglourious basterds?????Γιατί όχι inglorious bastards?????Ποιοι είναι οι άδοξοι μπάσταρδοι με όποιο τρόπο κι αν γράφονται κι αν προφέρονται;;;;;

Reservoir dogs, Pulp fiction, Kill Bill volume 1 & 2, Death proof. Ο Ταραντίνο δεν διάλεγε ποτέ φυσιολογικούς τίτλους για τις ταινίες του. Αυτή τη φορά, όμως, το παράκανε. Μας πέταξε στα μούτρα έναν τίτλο, που δεν ξέρουμε ούτε τι σημαίνει, ούτε πως γράφεται κι όμως μένει εκεί να σε στοιχειώνει και θες διαρκώς να επαναλαμβάνεις : inglourious basterds....

Η ταινία διαφημίστηκε, κατά την βούληση του σκηνοθέτη της, εντελώς παραπλανητικά : μας έκανε να περιμένουμε να δούμε μάχες, αίματα και οδοφράγματα. Κι όμως είναι μία κατά βάση εσωτερική ταινία που "συμβαίνει" να εκτυλίσσεται κατά την διάρκεια του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου. Μια ταινία που πήρε τον τίτλο της από το όνομα μιας ομάδας αμερικανών, κατά κύριο λόγο, στρατιωτών ορκισμένων να εξαφανίσουν την λαίλαπα των ες ες από προσώπου γης. Και επειδή ο σκηνοθέτης εν προκειμένω είναι ταυτόχρονα και σεναριογράφος και επειδή ακούει στο όνομα ταραντίνο, βρήκε το θράσος να αλλάξει με ένα ευρηματικό, αλλά καθόλου ανοίκειο τρόπο την ιστορία, με αποτέλεσμα να μας δώσει την λύτρωση που δεν κατάφεραν να δώσουν άλλες ταινίες που ασχολήθηκαν με "σοβαρό" τρόπο με το ολοκαύτωμα.

Inglourious basterds : ο ταραντίνο αλλαζει γλώσσα, τόπο, εποχή, σκηνικά, κοστούμια, αλλά κρατάει ίδιο το στυλ, αυτό το στυλ με το οποίο συστήθηκε στο κοινό και το οποίο τον καθιέρωσε στα κινηματογραφικά δεδομένα. Οι άδοξη μπάσταρδη δεν είναι γυρισμένοι στην Νέα Υόρκη, αλλά στην ευρωπαϊκή Γαλλία εν μέσω του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και δεν μιλούν παρά μόνο λίγα αγγλικά (nope, we just say bingo), και κυρίως γαλλικά και ιταλικά. Όχι ο ταραντίνο δεν είναι πολύγλωσσος, έγραψε το σενάριο στα αγγλικά και στη συνέχεια μεταφράστηκαν οι συγκεκριμένοι διάλογοι στα γαλλικά και τα ιταλικά. Κάτω από τα ρούχα, ωστόσο και πέρα από την γλώσσα οι χαρακτήρες είναι οι γνωστοί μας χαρακτήρες των ταινιών του ταραντίνο.

Μπραντ Πιτ : ο ρόλος του δεν είναι αβανταδόρικος. Έχει, όμως, καλές στιγμές, όπως η σκηνή που δύσκολα αφήνεις στην άκρη, όπου με νοτιοαμερικάνικη προφορά (μάρλον μπράντο στον νονό) προφέρει arrivederci.....

Συνταγματάρχης Λάντα. Ένας ρόλος, ένας ηθοποιός, μία ευλογημένη στιγμή. Ο Κρίστοφερ Βαλτς πατάει πάνω στο δαιμόνιο σενάριο του ταραντίνο και μας παραδίδει μία ερμηνεία τρομακτική, σατανική, γοητευτική. Ο συνταγματάρχης Λάντα από την εξαιρετική πρώτη σκηνή με τον γάλλο χωρικό μέχρι το τέλος δεν αφήνει τον θεατή στην ησυχία του. Ο κρίστοφερ Βαλτς είναι βουτηγμένος στο στυλ, από τον τρόπο που θα τεμαχίσει και θα μασήσει το στρούντελ μέχρι τον τρόπο που θα παραγγείλει ένα ποτήρι γάλα για την διάφανη γαλλίδα που κάθεται απέναντί του.

Όταν ο ταραντίνο υπογράφει μία ταινία, αυτομάτως αυτή γίνεται γεγονός. Ένα γεγονός που δεν γίνεται να μην το πάρεις είδηση, να μην πέσεις πάνω του.

"white as you whell know is the colour of innocense " : the whtie ribbon

The white ribbon

Ρόζα......

λέω τρελάθηκε το ραδιόφωνο και μπερδεύει τα τραγούδια
τ' ακούω πρώτη φορα, λεω ενταξει μας δουλευουν, μας κανουν πλακα χοντρη, την ροζα βρηκαν να πειραξουν;;;
το ψαχνω στο you tube, λεω μπορει και να μην ειναι κακο τελικα.....
σημερα το απογευμα, σκαλωσα,... στριβω πατησιων απο ηπειρου και σκανε μυτη οι πρωτες νοτες, τελικα ειναι η ροζα, η ροζα οπως και να ναι, ειναι η ροζα
παιδια τα καταφερατε, φερατε την ροζα ξανα στ αυτια μας πρωτη φορα

Alice in wonderland trailer

The imaginarium of Dr Parnassus trailer

Σαν σήμερα...

"Hello Amsterdam, i am New York"

έτσι συστήθηκε ο Bill the butcher στον 'Αμστερνταμ στις συμμορίες της Νέας Υόρκης, και κάπως έτσι συστήθηκε η πρώτη πρωτεύουσα των Η.Π.Α. στον κόσμο όταν μετονομάστηκε από Νέο Άμστερνταμ σε Νέα Υόρκη, σαν σήμερα στις 8 Σεπτεμβρίου 1664

Los abrazos rotos (un film de Pedro Almodovar)

Σαν σήμερα...

"μου έδωσε ζωή, αλλά δεν με έμαθε πώς να ζω, πως ν' αγαπώ"...η ιστορία του δόκτορος Βίκτορ Φρακενστάιν από την Γενεύη, ο οποίος στην προσπάθειά του να νικήσει τον θάνατο έφτιαξε ένα "τέρας" και μόλις συνειδητοποίησε τι είχε κάνει το παράτησε μόνο του να περιφέρεται και να διώκεται από τους ανθρώπους ως τέτοιο, γεννήθηκε σαν σήμερα 7 Σεπτεμβρίου 1816....

Inglourious Basterds

Να διαβάζεις ότι ξεκίνησαν τα γυρίσματα της έβδομης κατά σειρά ταινίας του Ταραντίνο. Να είναι καλοκαίρι του '08.
Να περιμένεις ένα ολόκληρο χρόνο.
Να βλέπεις unofficial trailer στο you tube.
Να είναι Αύγουστος, να είσαι διακοπές και να βγαίνει η ταινία στις αίθουσες.
Να βρίζεις, να βρίζεις, να βρίζεις.
Να γυρίζεις και να τρέχεις στο πρώτο multiplex που θα βρεις, για εικόνα, ήχο και τεράστια οθόνη.
Να μην παίρνεις ούτε ποπ κορν ούτε κόκα κόλα. (τίποτα δεν πρέπει να σου αποσπά την προσοχή).
.....και να μπαίνει πρώτα η μουσική.....a band apart production....μετά οι τίτλοι, στην ίδια γραμματοσειρά, στο ίδιο χρώμα.
Δεν έχεις κάνει λάθος, είσαι στην σωστή ταινία, απέναντί σου, στην οθόνη, παίζει ταραντίνο.
Η ευκαιρία είναι μπροστά σου.
Άδραξέ τη.
Βολεύσου στο κάθισμά σου κι απόλαυσέ την.
Ποιος ξέρει πόσες φορές θα σου ξανασυμβεί....


(συνεχίζεται.......)

Inglourious basterds : "a rat must endure"

Inglourious basterds soundtrack

Σαν σήμερα...

"L.A. confidential".....
"Λος Άντελες εμπιστευτικό"...η ταινία που έκανε διάσημο τον Ράσελ Κρόοου και έφερε στην Κιμ Μπάσιντζερ το πρώτο όσκαρ της καριέρας της εισβάλλει στα άδυτα της καλιφορνέζικης αστυνομίας και καταδεικνύει τη σαθρότητα και τη διαπλοκή της με την δικαιοσύνη, τον τύπο και τον καλλιτεχνικό κόσμο, βάφοντας με αίμα αθώων πολιτών την "πόλη των αγγέλων", η οποία ονομάστηκε έτσι και ιδρύθηκε σαν σήμερα, στις 4 Σεπτεμβρίου 1781.....

Shuter island (έρχεται το φθινόπωρο)

Shuter island (έρχεται το φθινόπωρο)

Σαν σήμερα...

Σαν σήμερα, στις 3 Σεπτεμβρίου 1875 γεννήθηκε ο Φέρντιναντ Πόρσε, εμπνευστής και σχεδιαστής του πολυθρύλητου Σκαραβαίου, του αυτοκινήτου που κυκλοφόρησε μαζικά ανά την υφήλιο και εισέβαλε με τη μία στην καρδιά όλων όταν φόρεσε τα άσπρα του, απέκτησε μυαλό και βαπτίστηκε Χέρμπι από τον σκηνοθέτη της ταινίας "The love bug" Ρόμπερτ Στίβενσον.....

(πηγή έμπνευσης το βιβλίο cineλογιο του Δημήτρη Κολιοδήμου)

Ο Μελισσοκόμος

"....και βέβαια ένας ποιητής δεν μπορεί να είναι ποτέ ρεαλιστής. Δεν υπάρχει ρεαλιστική ποίηση, υπάρχει μόνο ρεαλιστική πεζογραφία. Κι αν κανείς "διαβάσει" τον Μελισσοκόμο στην τονικότητα του ρεαλισμού, είναι σαν να επιχειρεί να παίξει σε ντο μια παρτιτούρα γραμμένη σε φα. Δυστυχώς είνια πολλοί αυτοί που δεν προσέχουν τα τονικά κλειδιά σ' ένα έργο τέχνης και επιμένουν να ψέλνουν το τροπάρι τους στην απλή τονικότητα του ρεαλισμού που γνωρίζουν από νήπια. Ο μελισσοκόμος, λοιπόν, σε καμία περίπτωση δεν είναι ρεαλσιτική ταινία. Εκτός από τον εμφατικά αντιρεαλιστικό διάλογο και τον εξίσου αντιρεαλιστικό λόγο του αφηγητή, θυμίζουμε μερικά σκηνοθετικά ευρήματα καταφάνερα αντιρεαλιστικά.. Όπως για παράδειγμα, ο δρόμος που φτιάχτηκε μόνο για τις ποιητικές ανάγκες της ταινίας, μέσα στο χέρσο τοπίο ίσα ίσα για να προχωρήσει το αυτοκίνητο του Σπύρου και να σταματήσει σ' ένα ορισμένο σημείο πρόσφορο για την διευθέτηση των εικαστικών δεδομένων του πλάνου. Όπως η είσοδος του κινηματογράφου που θα ήταν ρεαλιστικά αδύνατο να βρίσκεται ακριβώς πάνω στις γραμμές του τραίνου. Όπως το αυτοκίνητο που σπάει μία προθήκη και στη συνέχεια φεύγει εντελώς ανενόχλητο. Όπως το εγκλωβισμένο στο χώρο, όπου τελείται η γαμήλια τελετή, πουλί. Και, κυρίως, όπως μπαίνει και βγαίνει στη δράση, εντελώς αυθαίρετα η κοπέλα.

Στο Ταξίδι στα Κύθηρα δεν είναι ο γέρο- Σπύρος, αλλά η ελληνική ιστορία αυτή που προσπαθεί να επιστρέψει στον τόπο της...ο γερο- Σπύρος, δημιουργός και φορέας της ιστορίας του τόπου θα διωχθεί από τον τόπο του και θα γίνει μέτοικος, γιατί ο τόπος του έχει προ πολλού γεμίσει εποίκους. Η εσωτερική κατοχή δεν τελείωσε ποτέ στην Ελλάδα. Που πααμένει μια χώρα περήφανη για την ιστορία της, μόνο στην περίπτωση που η ιστορία αυτή έχει ήδη γραφτεί από άλλους. Οι έποικοι δεν γράφουν ιστορία, αντιγράφουν την ήδη γραμμένη από τους πεθαμένους και τους μετοίκους ιστορία, που την οικειοποιούνται αναίσχυντα, όταν χρειάζεται να αποδείξουν την εγκυρότητα των τίτλων ιδιοκτησίας.

Σπύρος, επίσης, ονομάζεται κι ο μελισσοκόμος που έχει μια συγγένεια ιδεολογική και δραματουργική πρώτου βαθμού με τον γέρο- Σπύρο της προηγούμενης ταινίας. (Ασφαλώς δεν είναι τυχαία η επιλογή του ονόματοςτων δύο συνονόματων ηρώων : το Σπύρος κατάγεται ετοιμολογικά από το ρήμα σπέρνω και εννοιολογικά παραπέμπει στο σπόρο, τη φύτρα, δηλαδή σε μια "δυνάμει" ζωή που θα γίνει "ενεργεία" ζωή, όταν ο σπόρος βρεθεί στις κατάλληλες συνθήκες.

Ο Σπύρος - μελισσοκόμος (Μαρτσέλο Μαστρογιάννι) είναι κι αυτός αυτοεξόριστος στον ίδιο του τον τόπο, που δεν έχει που να σταθεί, γιατί δεν υπάρχει γι αυτόν τόπος στον τόπο του : ο Σπύρος είναι κι αυτός κάτοικος της ουτοπίας της προηγούμενης ταινίας. Όμως, δεν θα ήταν δυνατό να επιστρέψει στον ουτοπικό τόπο του για τον απλό λόγο πως ήδη βρίσκετι σε αυτόν....

..........ο Σπύρος ήταν επαναστάτης και δεν είχε ακόμα εγκατασταθεί, που μπορεί να υποχρεώθηκε σε συμβιβασμούς στη συνέχεια, αλλά που δεν έχασε ποτέ το αρχικό του όραμα για μια κοινωνία στην οποία οι ανθρώπινες σχέσεις δεν θα εγκλωβίζονται σε πανάρχαιους, πιεστικούς κοινωνικούς θεσμούς. Ο Σπύρος συνεχίζει να είναι ένας γνήσιος επαναστάτης μόνο και μόνο γιατί αρνείταο να εκστομίσει εκείνη την αστική φρικωδία : "καλά είμαι εδώ δόξα τω θεώ -ή όποιον άλλον βοήθησε. Καλά τα κατάφερα μέχρι σήμερα στον προσωπικο μου βίο : έχω ένα σπίτι, μία γυναίκα και τρία παιδιά. Τι άλλο θα μπορούσα να επιθυμήσω για να ολοκληρωθεί η ευτυχία μου;" Μα, ω ολιγαρκείς, η επιθυμία είτε δεν έχει όρια είτε δεν είναι επιθυμία. Κι αν τα έχω όλα θα μου χρειάζονται ο ουρανός με τ' άστρα. Αν σταματήσειη ατέρμονη επιθυμία θα σταματήσει κι η ιστορία.....

Big Lebowski

Inglourious Basterds

trailer

Inglourious Basterds

Σαν σήμερα....

Πηγή έμπνευσης της ταινίας " Κραυγή στο σκοτάδι" με πρωταγωνίστρια την Μέριλ Στριπ στάθηκε η τραγωδία της οικογένειας Τσάμπερλεν, που απασχόλησε τα διεθνή μμε επί σειρά μηνών και κατέληξε στην αθώωση της μητέρας για τον θάνατο του ανήλικου παιδιού της, ο οποίος όπως αποδείχθηκ προήλθε από επίθεση αγριόσκυλου. Όλα ξεκίνησαν όταν στις 16 Αυγούστου 1980 οι δύο γονείς με την μόλις 2 μηνών κόρη τους και τα δύο αγόρια τους πήγαν να κατανασκηνώσουν στο Άιερς Ροκ....

Oscars.......

* : oscar awards
* : oscar nominations

Το βλέμμα του Οδυσσέα

".......το βλέμμα του Οδυσσέα δεν είναι η Οδύσσεια. Κανένα βλέμμα δεν μπορεί να μπει σε περιπέτειες άλλες απ' αυτές που ορίζει το πνεύμα. Το βλέμμα δεν είναι το μάτι, είναι η ματιά. Είναι αυτό που δεν θα δεις ποτέ στον καθρέφτη, που σου στέλνει πίσω την εικόνα των ματιών σου, αλλά ποτέ την ματιά, που δεν αντανακλάται και που φεύγει και χάνεται στο άπειρο. Η γοητεία είναι όλη κλεισμένη στο βλέμμα και ποτέ στα όμορφα μάτια, όπως λέει ο Μποντριγιάρ (η γοητείεα). Η στατική φωτογραφία βρίσκεται έξω από τον χρόνο. Σ' αυτή δεν υπάρχει η ματιά που ενεργεί πάντα στον χρόνο. Σε κάθε ταινία που βλέπουμε, το βλέμμα του Οδυσσέα συναντούμε. Η περιπέτεια του βλέμματος δεν έχει τέλος....

αποσπάσματα από το βιβλίο του Βασίλη Ραφαηλίδη "ταξίδι στο μύθο δια της ιστορίας και στην ιστορία δια του μύθου" (εκδόσεις Αιγόκερως)

Leonardo di caprio

- shutter island 2009

Ewan Mc Gregor

Nicole Kidman

Tom Cruise

Brad Pitt

William Bradley Pitt, 18 Δεκεμβρίου 1963, Οκλαχόμα, Η.Π.Α.

ταινίες αγαπημένες, βραβευμένες, δημοφιλείες :

- Thelma and Louise (1991)

- a river runs through it (1992)

- kalifornia (1993)

- true romance (1993)

- interview with a vampire : chronicles (1994)

- legends of the fall (1994)

- seven (1995)

- twelve monkeys (1995) * (β ανδρικού ρόλου)

- sleepers (1996)

- seven years in Thibet (1997)

- the devil' s own (1997)

- meet Joe Black (1998)

- fight club (1999)

- snatch (2000)

- spy game (2001)

- ocean' s eleven (2001)

- the mexican (2001)

- ocean' s twelve (2004)

- Troy (2004)

- mr & mrs Smith (2004)

- Babel (2006)

- ocean' s thirteen (2007)

- the assasination of Jesse James by the coward Robert Ford

- the curious case of Benjamin Button (2008) * (α΄ανδρικού ρόλου)

- inglorious basterds (2009)

Andy Warhol

Σαν σήμερα...

Στις 6 Αυγουστου 1928 γεννήθηκε ο "πατέρας'' της Ποπ Αρτ, Άντυ Γουόρχολ....

Martin Luciano Scorsese

17 Νοεμβρίου 1942, Νέα Υόρκη, Η.Π.Α.

ταινίες αγαπημένες, βραβευμένες, δημοφιλείς :

-the big shave (1967)
- i call first (1967)
- boxcar Bertha (1972)
- mean streets (1973)
- Alice doesn't live here anymore (1974)
- taxi driver (1976)
- New York, New York (1977)
- the last waltz (1978)
- raging bull (1980)
- the king of comedy (1983)
- after hours (1985)
- bad (1987)
- the last temptation of christ (1988) *
- goodfellas (1990) *
- cape fear (1991)
- the age of innocense (1993)
- casino (1995)
- kundun (1997)
- gangs of New york (2002) *
- the aviator (2004) *
- the departed (2006) *
- the rolling stones : shine a light movie special (2008)
- shutter island (2009)

Wim Wenders

14 Αυγούστου 1945, Γερμανία


ταινίες αγαπημένες, βραβευμένες, δημοφιλείς :

- the Goalie's anxiety at the penalty kick (1972)
- Alice in the cities (1974)
-lightning over water (1980)
- Hammett (1982)
- the state of the things (1982)
- Paris, Texas (1984)
- Wings of desire (1987)
- the end of violence (1997)
- Buena Vista Social club (1999)
- the dolar dollar hotel (2000)
- land pf plenty (2004)
-don' t come knocking (2005)

Charles Chaplin

γεννήθηκε 16 Απριλίου 1889, Λονδίνο, Αγγλία, πέθανε 1977, Ελβετία

ταινίες αγαπημένες, βραβευμένες, δημοφιλείς :

-twenty minutes of love (1914)
- Mabel' s married life (1914)
- the tramp (1915)
- the vagabond (1916)
- behind the screen (1916)
- the rink (1916)
- easy street (1917)
- the immigrant (1917)
- a dog' s life (1918)
- triple trouble (1918)
- shoulder arms (1918)
- a day's pleasure (1919)
- the kid (1921)
- the idle class (1921)
-nice and friendly (1922)
- pay day (1922)
- the pilgrim (1923)
- the circus (1928)
- city lights (1931)
- modern times (1936)
- the dreat dictator (1940)
- a countess from Hong Kong (1967)

Quentin Tarantino

27 Μαρτίου 1963, Τενεσί, Η.Π.Α.

ταινίες αγαπημένες, βραβευμένες, δημοφιλείς :

-my best friend's birthday (1987)
- reservoir dogs (1992)
- pulp fiction (1994) *
-four rooms (1995)
- Jackie Brown (1997)
- Kill Bill : vol. 1 (2003)
- Kill Bill : vol. 2 (2004)
- sin city (2005)
- grinhouse (2007)
- death proof (2007)
-inglorious basterds (2009)

extras......
pulp fiction - scene

Danny Boyle

20 Οκτωβρίου 1956, Αγγλία

ταινίες αγαπημένες, βραβευμένες, δημοφιλείς :

- shallow grave (1994)
-trainspotting (1996)
- a life less ordinary (1997)
- the beach (2000)
- alien love triangle (2002)
- 28 days later 92002)
- millions (2004)
- sunshine (2007)
- slumdog millionaire (2008) *

trainspotting

Σαν σήμερα, 5 Αυγούστου....

Στις 5 Αυγούστου 1962, η Μέριλιν Μονρόε βρέθηκε νεκρή στο διαμέρισμά της, ξαπλωμένη στο κρεβάτι, γυμνή, με το ακουστικό του τηλεφώνου στο χέρι και τριγύρω της σκορπισμένα αντικαταθλιπτικά χάπια....

25 hour - monologue

25 hour

Monologue

Fuck me? Fuck you! Fuck you and this whole city and everyone in it.
Fuck the panhandlers, grubbing for money, and smiling at me behind my back.
Fuck squeegee men dirtying up the clean windshield of my car. Get a fucking job!
Fuck the Sikhs and the Pakistanis bombing down the avenues in decrepit cabs, curry steaming out their pores and stinking up my day. Terrorists in fucking training. Slow the fuck down!
Fuck the Chelsea boys with their waxed chests and pumped up biceps. Going down on each other in my parks and on my piers, jingling their dicks on my Channel 35.
Fuck the Korean grocers with their pyramids of overpriced fruit and their tulips and roses wrapped in plastic. Ten years in the country, still no speaky English?
Fuck the Russians in Brighton Beach. Mobster thugs sitting in caf?s, sipping tea in little glasses, sugar cubes between their teeth. Wheelin' and dealin' and schemin'. Go back where you fucking came from!
Fuck the black-hatted Chassidim, strolling up and down 47th street in their dirty gabardine with their dandruff. Selling South African apartheid diamonds!
Fuck the Wall Street brokers. Self-styled masters of the universe. Michael Douglas, Gordon Gecko wannabe mother fuckers, figuring out new ways to rob hard working people blind. Send those Enron assholes to jail for fucking life! You think Bush and Cheney didn't know about that shit? Give me a fucking break! Tyco! Imclone! Adelphia! Worldcom!
Fuck the Puerto Ricans. 20 to a car, swelling up the welfare rolls, worst fuckin' parade in the city. And don't even get me started on the Dom-in-i-cans, because they make the Puerto Ricans look good.
Fuck the Bensonhurst Italians with their pomaded hair, their nylon warm-up suits, and their St. Anthony medallions. Swinging their, Jason Giambi, Louisville slugger, baseball bats, trying to audition for the Sopranos.
Fuck the Upper East Side wives with their Hermés scarves and their fifty-dollar Balducci artichokes. Overfed faces getting pulled and lifted and stretched, all taut and shiny. You're not fooling anybody, sweetheart!
Fuck the uptown brothers. They never pass the ball, they don't want to play defense, they take fives steps on every lay-up to the hoop. And then they want to turn around and blame everything on the white man. Slavery ended one hundred and thirty seven years ago. Move the fuck on!
Fuck the corrupt cops with their anus violating plungers and their 41 shots, standing behind a blue wall of silence. You betray our trust!
Fuck the priests who put their hands down some innocent child's pants. Fuck the church that protects them, delivering us into evil. And while you're at it, fuck JC! He got off easy! A day on the cross, a weekend in hell, and all the hallelujahs of the legioned angels for eternity! Try seven years in fuckin Otisville, Jay!
Fuck Osama bin Laden, al-Qaeda, and backward-ass, cave-dwelling, fundamentalist assholes everywhere. On the names of innocent thousands murdered, I pray you spend the rest of eternity with your seventy-two whores roasting in a jet-fueled fire in hell. You towel headed camel jockeys can kiss my royal, Irish ass!
Fuck Jacob Elinski, whining malcontent.
Fuck Francis Xavier Slaughtery, my best friend, judging me while he stares at my girlfriend's ass.
Fuck Naturel Rivera. I gave her my trust and she stabbed me in the back. Sold me up the river. Fucking bitch.
Fuck my father with his endless grief, standing behind that bar. Sipping on club soda, selling whiskey to firemen and cheering the Bronx Bombers.
Fuck this whole city and everyone in it. From the row houses of Astoria to the penthouses on Park Avenue. From the projects in the Bronx to the lofts in Soho. From the tenements in Alphabet City to the brownstones in Park slope to the split levels in Staten Island. Let an earthquake crumble it. Let the fires rage. Let it burn to fuckin ash then let the waters rise and submerge this whole, rat-infested place.
No. No, fuck you, Montgomery Brogan. You had it all and then you threw it away, you dumb fuck!

scene

Trainspotting

first released in 1996

"Διάλεξε ζωή. Διάλεξε μια δουλειά. Διάλεξε καριέρα. Διάλεξε οικογένεια. Διάλεξε μια γαμημένη μεγάλη τηλεόραση. Διάλεξε πλυντήρια, αυτοκίνητα και ηλεκτρικά ανοιχτήρια για τις κονσέρβες. Διάλεξε δάνειο για σπίτι με σταθερό επιτόκιο. Διάλεξε τους φίλους σου, διάλεξε να κάθεσαι στον καναπέ και να βλέπεις τηλεπαιχνίδια που σου μουδιάζουν το μυαλό.Διάλεξε να σαπίζεις σιγά σιγά, να κατουριέσαι και να χέζεσαι σ' έναν οίκο ευγηρίας. Αλλά για ποιο λόγο θα ήθελα κάτι τέτοιο;; Διάλεξε το μέλλον σου, διάλεξε τη ζωή. Διάλεξα να μην διαλέξω τέτοια ζωή. Και οι λόγοι;; Δεν υπάρχουν λόγοι, όταν υπάρχει η ηρωϊνη."

"Choose life. Choose a job. Choose a career. Choose a family. Choose a fucking big television, Choose washing machines, cars, compact disc players, and electrical tin openers. Choose good health, low cholesterol and dental insurance. Choose fixed- interest mortgage repayments. Choose a starter home. Choose your friends. Choose leisure wear and matching luggage. Choose a three piece suite on hire purchase in a range of fucking fabrics. Choose DIY and wondering who you are on a Sunday morning. Choose sitting on that couch watching mind-numbing sprit- crushing game shows, stuffing fucking junk food into your mouth. Choose rotting away at the end of it all, pishing you last in a miserable home, nothing more than an embarrassment to the selfish, fucked-up brats you have spawned to replace yourself. Choose your future. Choose life... But why would I want to do a thing like that? "

Director : Danny Boyle
Writer : Irvine Welsh
Actors : Ewan Mc Gregor, Robert Carlyle


trailer
scene

2 Αυγούστου

Σαν σήμερα, 2 Αυγούστου 1865 Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων έγινε βιβλίο, για να γίνει το 1951 κινούμενο σχέδιο από τον Γουόλτ Ντίσνευ...

The last of the Mohicans

no matter how far you go, no matter how long it takes, I WILL FIND YOU

The insider

are you a businessman or are you a newsman?

The wuthering heights

i love my murderer, but yours???how can i ever forgive yours????

Michael Mann

5 Φεβρουαρίου 1943, Σικάγο Ιλινόις, ΗΠΑ

ταινίες (αγαπημένες, βραβευμένες, δημοφιλείς) :

-Manhunter (1986)
-The last of the Mohicans (1982)
- Heat (1995)
- The insider (1999) *
- Ali (2001)
- Collateral (2004)
- Miami Vice (2006)
-Public enemies (2009)

Steven Spielberg

18 Δεκέμβρη 1946, Οχάιο, ΗΠΑ

ταινίες (αγαπημένες, βραβευμένες, δημοφιλείς) :
-The last gun (1959)
- Jaws (1975)
- Close encounters of the third kind (1977) *
- Indiana Jones : raiders of the lost ark (1981) *
- E.T. the extra-terrestrial (1982) *
- Indiana Jones and the Temple of Doom (1984)
- The Color Purple (1985)
- Empire of the sun (1987)
- Indiana Jones and the last crusade (1989)
- Hook (1991)
- Jurassic Park (1993)
-Schindler's list (1993) *
- Saving private Ryan (1998) *
- Artificial Intelligence (2001)
- Minority report (2002)
- Catch me if you can (2002)
- War of the worlds (2005)
-Munich (2005)
- Indiana Jones and the kingdom of the crystal skull (2008)

τάδε έφη...

Steven Spielberg

"οι παραμυθάδες είναι στη φύση της ανθρωπότητας - από τότε που οι άνθρωποι ξεκίνησαν να ζωγραφίζουν σκηνές της ζωής τους στις σπηλιές όπου ζούσαν. Η τεχνολογία, απλώς, μας έδωσε περισσότερα πινέλα και χρώματα από τότε"

"μου αρέσει να βλέπω τους κόκκους της ταινίας να χορεύουν στην οθόνη, αυτά είναι τα μόρια των εικόνων, εκεί υπάρχει ζωή, η οθόνη είναι ζωντανή. Να σε τι υπολείπεται η νέα κινηματογραφική γενιά - είναι υπερβολικά τέλεια!"

"ο μηχανικός καρχαρίας που δεν λειτουργούσε όταν έπρεπε πιστεύω ότι έσωσε "τα σαγόνια του καρχαρία". Δεν μπορούσα να το δείξω την περισσότερη ώρα κι έτσι έπρεπε να σκεφτώ κάτι. Και εντελώς ξαφνικά συνειδητοποίησα : όσο λιγότερο το βλέπεις τόσο πιο τρομακτικό γίνεται. Το κοινό θέλει να συμμετέχει με την φαντασία του."

pulp fiction

pulp fiction - scene
pulp fiction - soundtrack

Bernardo Bertolucci

16 Μαρτίου 1940, Ιταλία

ταινίες (αγαπημένες, βραβευμένες,δημοφιλείς) :

-Il conformista (1970)
- Last tango in Paris (1972) *
- The last emperor (1987) *
- The sheltering sky (1990)
- Little Buddha (1993)
- Stealing beaty(1996)
- The dreamers (2003)

extras :
the last emperor : ήταν η πρώτη ταινία που επιτράπηκε να γυριστεί μέσα στην "απαγορευμένη πόλη"

the dreamers

the dreamers slide
the dreamers - κριτική

running on empty

running on empty - scene

Johnny Depp

Johnny Cristopher Depp 9.06.1963, born in Kentucky
ταινίες (αγαπημένες, βραβευμένες, δημοφιλείς) :

-A nihtmare on Elm Street (1984)
-Platoon (1986)
-Edward scissorhands (1990)
-Arisona dream (1993)
-What's eating Gilbert Grape? (1993)
-Ed Wood (1994)
-Don Juan de Marco (2004)
-Dead man (1995)
-Donnie Brasco (1997)
-The brave (1997)
-Fear and loathing in Las Vegas (1998)
-Sleepy Hollow (1999)
-The ninth gate (1999)
-The astronaut's wife (1999)
-Before nihgt falls (2000)
-Chocolat (2000)
-Blow (2001)
-From hell (2001)
-Pirates of the Caribbean : the curse of the black pearl (2003) *
-Once upon a time in mexico (2003)
-Finding neverland (2004) *
-Secret window (2004)
-Libertine (2004)
-Charlie and the chocolate factory (2005)
-(voice) Corpse bride (2005)
-Pirates of the Carribean : dead man's chest (2006)
-Pirates of the Carribean : at world's end (2007)
-Sweeney Todd : the demon barber of Fleet street (2007)
-Public enemies (2009)


Johnny Depp - public enemies
Johnny Depp - public enemies slide

Heath Ledger

Heath Ledger 4 April 1979, born in Australia, 22 January 2008 died in New York

ταινίες (αγαπημένες, βραβευμένες, δημοφιλείς) :

-The patriot (2000)
-A knight's tale (2001)
-Monster's ball (2001)
-Ned Kelly (2003)
-The brothers Grimm (2005)
-Brokeback mountain (2005) *
-Casanova (2005)
-Candy (2006)
-I'm not there (2007)
-The dark Knight (2008) *
The imaginarium of doctor Parnassus (2009)
Heath Ledger interview about Joker
Heath ledger - Candy
Heath Ledger - Candy trailer
Heath Ledger - Dark Knight trailer
Heath Ledger interview about Candy

River Phoenix

River Jude Bottom 23 August 1970, born in Madras, Oregon, died 1993in California

ταινίες (αγαπημένες, βραβευμένες, δημοφιλείς) :

-Explorers (1985)
-Stand by me (1986)
-The mosquito coast (1986)
-A night in the life of Jimmy Reardon (1988)
-Little Nikita (1988)
-Running on empty (1988) *
-Indiana Jones and the last crusade (1989)
-I love you to death (1990)
-My own private Idaho (1991)
-Dogfiht (1991)
-Sneakers (1992)
-The thing called love (1993)
-Silent tongue (1994)

River Phoenix interview
River Phoenix - Running on empty

river phoenix interview running on empty

running on empty

Candy

"We're the coolest people in mac donald's"

Heath Ledger about Candy

Heath Ledger about Joker

the english patient

"olmashi Vosporus"

la reine margot

"nue, sans passe, sans avenir"

the years of innocense

"just tell her that i''m old fashionned"

dangerous liaisons

"it's beyond my control, just like the way of the world, quite beyond my control"

οι ονειροπόλοι- the dreamers

"την πρώτη φορά που είδα ταινία στην Γαλλική τανιοθήκη σκέφτηκα ότι οι Γάλλοι και μόνο οι Γάλλοι θα στέγαζαν ένα σινεμά μέσα σ' ένα ανάκτορο"

...αυτά είναι τα πρώτα λόγια του Μάθιου με τα οποία ξεκινάει η ταινία και τα οποία εισάγουν τον θεατή κατευθείαν στο θέμα : σινεμά, τι άλλο;;;

Γαλλική ταινιοθήκη.Ο Ανρέ Λαγκλουά αναλαμβάνει την διεύθυνση της ταινιοθήκης και εγκαινιάζει την προβολή ταινιών που διαφορετικά θα έπιαναν αράχνες στις αποθήκες της ταινιοθήκης. Όταν η γαλλική κυβέρνηση την άνοιξη του 1968, διώχνει πραξικοπηματικά τον Λαγκλουά από την διεύθυνση της ταινιοθήκης οι σινεφίλ διαμαρτύρονται. Ο Μάης του '68 ξεκινά μπροστά στην γαλλική ταινιοθήκη "ο κόσμος τινάχτηκε τελικά μέσα από την οθόνη" . Καθόλου τυχαία. Ο κινηματογράφος διαδίδει ιδέες, είναι πράξη καθόλα επαναστατική.

Γαλλική ταινιοθήκη. Ο Τεό με την Ιζαμπέλ, αδέλφια δίδυμα, με μια αρρωστημένη σχέση μεταξύ τους, φοιτητές, πλάσματα ζωντανά και απελευθερωμένα, ερωτευμένοι με τον κινηματογράφο, περνούν κάθε βράδυ στην ταινιοθήκη. Εκεί γνωρίζουν τον Μάθιου, αμερικάνο, ο οποίος βρίσκεται στο Παρίσι για να σπουδάσει την γλώσσα, πιο ντροπαλό και συγκρατημένο, επίσης κινηματογραφόφιλο μέχρι το μεδούλι. Οι τρεις τους γίνονται αχώριστοι. Δεν τους ενώνει μόνο η λατρεία τους για το σινεμά, "ο πραγματικός σινεφίλ κάθεται πάντα στις μπροστινές σειρές της αίθουσας για να φτάσουν οι σκηνές πρώτα σε αυτόν, φρέσκες, καινούριες", αλλά και η ανάγκη τους για ενηλικίωση, σεξουαλική, πνευματική, συνειδησιακή. Ο Τεό με την Ιζαμπέλ έχουν για ένα μήνα το σπίτι των γονιών τους στη διάθεσή τους και καλούν τον Μάθιου να μείνει μαζί τους. Σχεδόν ολόκληρη η ταινία είναι γυρισμένη μέσα σ΄ένα παλιό, αριστοκρατικό διαμέρισμα στην καρδιά του Παρισιού, με φωτισμό που θυμίζει "σκοτεινό θάλαμο", μ' ένα πικάπ να παίζει διαρκώς, με ατάκες από ταινίες και αναπαραστάσεις σκηνών, με εικόνες του Τσε και του Μάο, με φιλοσοφικές αναζητήσεις "ένα ποίημα είναι μια διαμαρτυρία, μια διαμαρτυρία είναι ένα ποίημα".

Ο φακός του Ιταλού σκηνοθέτη μοιάζει να έχει ερωτευτεί τα πανέμορφα πρόσωπα των πρωταγωνιστών του. Ο Τεό, η Ιζαμπέλ κι ο Μάθιου. Ο Μάθιου, η Ιζαμπέλ κι ο Τεό. Ψάχνουν να βρουν τα όρια. Ανακαλύπτουν το σώμα τους, τον έρωτα, το σεξ. Παίζουν. Προκαλούν ο ένας τον άλλο. Αυθαδιάζουν, σκληραίνουν. Κι εμείς τους ακολουθούμε, μέχρι την τελευταία σκηνή, που ο Τεό ανοίγει το παράθυρο και εισβάλλουν στην οθόνη οι φωνές των διαδηλωτών " la rue est entree dans la chambre, ο δρόμος μπήκε στο δωμάτιο".

Σε συνέντευξη για την ταινία ο Μπερτολούτσι είπε : έμπνευση για τους ονειροπόλους αποτέλεσε η συμβουλή που μου είχε δώσει κάποια στιγμή ο Γκοντάρ : "όταν κινηματογραφείς, μην ξεχάσεις ν' αφήσεις στο πλατό μια πόρτα ανοιχτή, μπορεί να εισβάλει η πραγματικότητα".

Η ατμόσφαιρα που δημιούργησε ο Μπερτολούτσι είναι παραμυθένια, ο κινηματογράφος ξαναγίνεται εικαστική τέχνη. Πρώτη φορά μια ταινία έχει "τόσο σινεμά" μέσα της. Όλα είναι στις σωστές αναλογίες.

Οι ονειροπόλοι (the dreamers), σκηνοθεσία : Μπερνάρντο Μπερτολούτσι

Παίζουν : Μάθιου Πιτ, Λουί Γκαρέλ, Εύα Γκριν

Σενάριο : βασισμένο στο βιβλίο του Gilbert Adair

first released in 2003

the dreamers slide

trainspotting - the full toilet scene

trainspotting trailer

La reine margot soundtrack

La reine margot trailer

chocolat

Candy trailer

dark knight (batman) trailer

la haine trailer

big mac is big mac, but they call it le big mac

pulp fiction soundtrack

kill bill soundtrack

public enemies trailer

public enemies

the english patient

"εμείς είμαστε οι πραγματικές χώρες κι όχι αυτές με τα σύνορα χαραγμένα στους χάρτες"

la haine

"σημασία δεν έχει η πτώση αλλά η πρόσκρουση"

Public enemies

"I like baseball, movies, good clothes, fast cars and you. What else do you need to know?"

-Την "μαύρη Τρίτη" 29 Οκτωβρίου 1929 ο dow jones έχασε 12% και η αμερικάνικη αγορά 14 δισ. δολάρια από την αξία της, με εβδομαδιαίες απώλειες ύψους 30 δισ. δολαρίων, ήτοι κατά 10 φορές μεγαλύτερες του ετήσιου προϋπολογισμού της ομοσπονδιακής κυβέρνησης και κατά πολλές φορές μεγαλύτερες των χρημάτων που είχαν δαπανήσει οι Η.Π.Α. κατά τον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο. Η χρηματιστηριακή κρίση του 1929, γνωστή στην παγκόσμια ιστορία ως "κραχ", έκανε βαθιά τομή στην εγχώρια οικονομία σημαδεύοντας την ίδια στιγμή κατά τρόπο ανεξίτηλο την αμερικάνικη κοινωνία.

Την περίοδο που ακολούθησε το κραχ οι ληστείες τραπεζών, όσων δεν είχαν καταρρεύσει εξαιτίας της κατακόρυφης απώλειας της αξίας των μετοχών τους, έδιναν κι έπαιρναν. Οι αρχές δεν άργησαν να "αναδείξουν" ως πρωταγωνιστή στις ληστείες τραπεζών τον γκάνγκστερ Τζον Ντίλιντζερ γνωστό, πάνω απ' όλα, για την ταχύτητα με την οποία ολοκλήρωνε μία ληστεία (1 λεπτό και 40 δεύτερα) και να τον ανακηρύξουν ως τον υπ' αριθμόν 1 "δημόσιο κίνδυνο". Αφενός η τρωθείσα αξιοπιστία των τραπεζών έναντι των πελατών τους και η απεγνωσμένη ανάγκη της αμερικάνικης κοινωνίας για δημιουργία ηρώων μεσούσης της οικονομικής δυσπραγίας και της κοινωνικής αποδόμησης, αφετέρου η εικόνα που διαμόρφωσε με επιδεξιότητα ο Ντίλιντζερ για τον ίδιο και προέβαλε μέσω των μ.μ.ε. της εποχής, εικόνα που τον παρουσίαζε να ληστεύει τις τράπεζες και τους τραπεζίτες και όχι τον αμερικάνικο λαό, στάθηκαν συνθήκες πρόσφορες, την δεδομένη στιγμή, για την δημιουργία ενός μύθου γύρω από το όνομά του και την αναγωγή του σε σύγχρονο ρομπέν των δασών που πολεμάει το σύστημα και τους ιθύνοντες και στέκεται στο πλευρό των αδικημένων.-

---Την προσωπικότητα του Ντίλιτζερ επιλέγει ο Μάικλ Μαν να προσεγγίσει στην τελευταία του ταινία, χωρίς όμως να παρουσιάσει μία κλασική βιογραφία με αρχή, μέση και τέλος, αλλά φωτίζοντας επιλεκτικά κάποιες πτυχές της και σκηνοθετώντας κατ' ουσίαν μία ταινία δράσης, κάτι το οποίο έχει επανειλημμένα αποδείξει ότι ξέρει να κάνει καλά. Εστιάζει στην ικανότητα του Ντίλιντζερ να κερδίζει τον θαυμασμό και την εύνοια των πολιτών, στην ευρηματικότητα με την οποία σχεδιάζει και εκτελεί τόσο μια ληστεία όσο και μια απόδραση από την φυλακή πληγώνοντας ανεπανόρθωτα το γόητρο της αμερικάνικης αστυνομίας και περιγελώντας την ανενδοίαστα (χαρακτηριστική η σκηνή που ο Ντίλιντζερ μπαίνει σαν κύριος στο αστυνομικό τμήμα, περνάει μπροστά απ' όλους τους αστυνομικούς που είναι επιφορτισμένοι με την καταδίωξη και την σύλληψή του, χωρίς κανείς να τον αντιληφθεί και να τον ενοχλήσει και εξέρχεται το ίδιο χαλαρά και άνετα) και στον έρωτά του για την Μπίλι Φρεσέτ, μία νεαρή Κρεολή, αέρινη και διάφανη, η οποία δέχεται να τον ακολουθήσει άνευ όρων από την πρώτη κιόλας στιγμή. Εκείνο πού τραβάει, όμως περισσότερο την προσοχή, από τεχνικής άποψης, είναι η σκηνοθετική υπέρβαση που πραγματοποιεί ο Μάικλ Μαν, όταν παίρνει το ρίσκο να γυρίσει μία ταινία εποχής με ψηφιακό βίντεο. Το αποτέλεσμα σου κόβει την ανάσα. Στην κυριολεξία. Είμαστε στο 1934 και η οθόνη πλημμυρίζει από υπερσύγχρονη τεχνολογία. Αναχρονισμός σε όλο του το μεγαλείο.

Ο σκηνοθέτης δεν αγιοποιεί τον ήρωά του, αλλά τον παραδίδει στην ελεύθερη κρίση των θεατών μ' ένα "μικρό" συγκριτικό πλεονέκτημα : την υποκριτική δεινότητα του πρωταγωνιστή του. Ο Τζόνι Ντεπ φαίνεται να απολαμβάνει όσο δεν πάει τον ρόλο του, ο οποίος του πάει γάντι, και αναπόφευκτα "μπαίνει στο αίμα" του θεατή προφέροντας, με τον χαρακτηριστικό ευφυή του τρόπο μια σειρά από διαολεμένες ατάκες τύπου : "what keeps you up at night??- coffee".

Στον αντίποδα του Ντίλιντζερ, ο Μέλβιν Πέρβις εκπρόσωπος των Αρχών δίωξης του οργανωμένου εγκλήματος, πράκτορας του μεταγενέστερα συσταθέντος FBI, κηρύσσει ανοιχτά τον πρώτο "πόλεμο" των Η.Π.Α. κατά του οργανωμένου εγκλήματος, σε μια προσπάθεια ανάκτησης από την πλευρά της αστυνομίας της χαμένης της αξιοπιστίας και βαφτίζει προσωπική του υπόθεση την σύλληψη του Τζον Ντίλιντζερ. Η ερμηνεία του Κρίστιαν Μπέιλ στο ρόλο του Πέρβις είναι μάλλον χλιαρή, χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει ότι δεν κατορθώνει να αποδώσει τον χαρακτήρα του ρόλου του, ως φιλόδοξου αστυνομικού που κρατά κάποιες στοιχειώδεις ισορροπίες και δεν ισοπεδώνει τα πάντα στην προσπάθειά του ν' ανέβει ψηλά, έρχεται σε δεύτερο πλάνο, όμως, καθώς την προσπερνά με ταχύτητα φωτός η σαρωτική προσωπικότητα που πλάθει ο Ντεπ για τον ήρωά του....

Ως προς το ταίριασμα μπροστά στην κάμερα Ντεπ-Κοντιγιάρ μιλάνε οι εικόνες και τα πλάνα από μόνα τους ! α και οι διάλογοι, ειδικά οι ατάκες κατά την διεκδίκηση, που δεν χρειάστηκε να τραβήξει και πολυ.....

Υπάρχει μία μεγάλη αδυναμία, όμως, στην ταινία του Μάικλ Μαν, αδυναμία καθοριστική για το αποτέλεσμα και για την γεύση που αφήνει στον θεατή : έλλειψη σεναρίου. Όσο κι αν οι σκηνές δράσης είναι απίστευτα δουλεμένες, όσο κι αν ο Τζόνι Ντεπ παραδίδει μαθήματα υποκριτικής δεξιοτεχνίας, η ταινία πάσχει αθεράπευτα από έλλειψη σεναρίου, γεγονός το οποίο κουράζει τον θεατή και μετράει αρνητικά για το σύνολο του έργου.

Για πάμε μία από την αρχή : Ιούλιος, με την σκέψη καρφωμένη στις διακοπές που βιάζονται να έρθουν, θερινό σινεμά, γρανίτα παγωμένη, μεγάλη οθόνη, Τζόνι Ντεπ στα καλύτερά του, Μαριόν Κοντιγιάρ αέρινη και πανέμορφη, δράση διά χειρός Μάικλ Μαν, έξυπνες ατάκες και καλοδουλεμένοι διάλογοι : δεν είναι αρκετά;;;; ας κάνουμε μία μικρή παραχώρηση στο σενάριο "που λείπει", είναι εδώ όλα τ' άλλα.

25 hour

cult is....

The Concise Oxford Dictionary defines "cult"as : 1. a system of religious worship especially as expressed in ritual, 2. a devotion or homage to a person or thing, 3. a popular fashion especially followed by a specific section of society, 4. denoting a person or thing popularised in this way.....

Στην κινηματογραφική ορολογία η λέξη cult χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει είτε μία ταινία πολύ καλή ή πολύ κακή, με κλασικό παράδειγμα τις ταινίες του "παγκοσμίως χειρότερου" σκηνοθέτη Ed Wood, είτε μία ταινία άγνωστη στο ευρύ κοινό. Ο ίδιος ο Ουμπέρτο Έκο έχει χαρακτηρίσει την "Casablanca" ως cult ταινία, πράγμα το οποίο φαίνεται εκ πρώτης όψεως εξαιρετικά περίεργο, τη στιγμή που η "Casablanca" ανήκει στις πιο γνωστές και δημοφιλείς ταινίες από καταβολής κινηματογράφου. Στη συνέχεια, όμως, ο Έκο προσθέτει : " για να είναι μία ταινία cult πρέπει να διαμορφώνει χαρακτήρες και καταστάσεις, κατά τέτοιο ολοκληρωμένο τρόπο, ώστε να μπορούν να αποτελέσουν αυτοτελή ερωτήματα σε quiz και trivia games για τους φαν της ταινίας". Υπό αυτή την έννοια, η "Casablanca" είναι αναμφίβολα μία cult ταινία.

Σε κάθε περίπτωση, οι απανταχού "ταινιοφάγοι" θα συμφωνούσαν, υποτιθέσθω ότι τους ετίθετο σχετικό ερώτημα, ότι μία ταινία, η οποία αποτελεί αντικείμενο λατρείας, είναι μία cult ταινία. Μένω σ' αυτή την τελευταία εκδοχή για να χωρέσω σ' αυτό εδώ το μπλογκ όσο πιο πολλές "cult" ταινίες γίνεται!!!